damatris sarayında bu akşam
karanlık güvercinler uçuyor
bir yandan yağmur
ellerim üşüyor
tüm kaldırımlar titrek
ben seni arıyorum
telaşlı nefeslerimi duymuyorsun
öksürüklerim gök gürültüsü
hangi taşa vurayım başımı
hangi gölge ruhumun örtüsü
felaket bir yangın var içimde
ölüm sancılı uykular
kum gibi geliyorlar
köşe başında gölgemi görürsün
damatris sarayının duvarlarında
bin gül resmi görürsün
kanımla boyanmış kırmızı güller
ah o senin gülüşün yok mu
damatris sarayının efsane güzeli
odur bil ki odur beni bu hale koyan
öldüresim geliyor bütün herkesi
kimse haberdar olmasın senden
ne düşünüyorum ben bu gece vakti
damatris sarayının yıkıntısında
seni gören zerreleri topluyorum
eşkiyalarla kapına dayansam
sana göz koyanın gözünü çıkarsam
dilini koparsam
boynunu uçursam
kanını içsem
yudum yudum
damatris sarayında beni asarlar
darağacında son arzumu sorarlar
seni isterim karşıma
bakışlarını görmek isterim
ne söylediğini duymak isterim
son bir kez gülmeni isterim
adımı değiştirmeni isterim
tabureye sen vur isterim
sonra
sonra ölürüm
damatris sarayındaki en huzurlu ölümle

Murat Ustaoğlu

5.00/5 Toplam verilen oy : 1