Sevdamı satırlara kaneviçe gibi işleyen benim,
Benim yirmi dokuz harfte can çekişen,
Kalemim yazarken kurşunu içime giren,
Astarsız cilasız, sensiz yüzüm gülmeyen...
Olmadı, olmayacak,
Senden başka başyapıtım, eserim.

Bilsem ki önüme serilecek dünya güzelleri,
Bilsem ki aklımı çelecek tatlı, yalan sözleri,
Bakmam, laf atmam, asla dokunmam,
Görmezden gelirim, yolumu değiştiririm,
Tek başıma, yalnızca ben,
Bir de kalbim,
Bu şehirde seni bekleyeceğiz,
Hasretinle çürüyeceğiz.

Gözüm seyirdi, beni mi andın?
Kulağın da çınladıysa, işlem gayet basit,
Bardakta çay üşüdü, gel artık...
Bir türlü uykum gelmiyor, çıkıp gelseydin bari,
Sonrasını düşünürken, çat kapı,
Mesela yani...
’’ Yok canım sen de! ’’ dedin ya,
Pek iyi ettin, doğru söyledin,
Hatırlasana eski günleri bi denem,
Yakan top oynarken seninle,
Bi dene can bırakmazdın bende,
Alayını sana verirdim....

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
28 Aralık 2018, Isparta

Şiirin hikayesi : Kim aşık olmuşsa, kendisinin eksik parçalarını arıyordur. Bu yüzden aşık, maşuğunu düşündükçe acı çeker. Bu tıpkı, uzun zamandır görmediğin birinin odasına girdiğinde bulduğun anılar gibidir. Haruki Murakami

2.5/5 Toplam verilen oy :