Bir gün gidecek,
bu deli yürek Sessizce,
o yakındaki limana.
Hani bir gemi bekler ya,
sefere çıkmaya hazır,
bekler son yolcusunu.
İşte o gün,
sende hatırlarsın belki adımı.

Söylemek istediklerini,
anlatmaya çalışırsın.
Lakin gidenler,
asla geri dönmez ki.
Belki ağlarsın eski,
dopdolu gecen günlere,
Belki gülerken bile ağlarsın,
belki kim bilir...

O güzel hatıralar anısına,
gözyaşları dökersin.
Sonra günler,
aylar,belki Yıllar geçer...
,,Unutursun,,

Ve bir gün ;
Eski bir fotoğraf bulursun,
geçmişte kalanların arasında.
Yıpranmış, eskimiş,
solmuş bir anı ..
Belki bakarsın saatler boyu ona,
belki hatırlarsın, kim bilir..

Belki beni ne de çok seven,
bir deli adam vardı dersin.
Dalarsın yine maziye eskiye,
ta uzaklara..
Belki, belki,
hiç hatırlamasın kim bilir.

İşte bazı anılarda;
Bir ayılık hikayesi,
bir mutluluk, bir hüzün,
bir son gözyaşı,
ve ölen biri vardır...

5.00/5 Toplam verilen oy : 1