Rüzgar iteledi bulutu..
Bulut hüzünlendi.
Ardından …
Yağmur çiseledi.
Sevdan da iteledi ruhumu…
Ruhum hüzünlendi.
Ardından…
Gönlüm çiseledi.
Hasretin yağmur oldu sanki.
Yağdıkça çoğaldı, çoğaldıkça taştı.
Sel gibi… Tufan gibi…
Beni de aştı...
Şimdi de kar yağıyor yüreğime…
Afet bende başladı...

Rüzgar çıktı..
Yağmur çiseledi…
Kar yağdı yüreğimde.
Ben yine de vazgeçemedim …
Ne senden, ne sevginden.
Bazen rüzgar oldum, fırtınalar koptu içimde…
Bazen yağmur oldum, yağdıkça sığmadım bendime.
Bazen de kar oldum, eridim, kendi kendime.
Ne özlemini dindirebildim içimde,
Ne de şu yıkılası gönlümü avutabildim.
Güneş ne zaman yeryüzüne doğmazsa,
Çiçek ne zaman dalında açmazsa,
İşte o zaman…
Bil ki o zaman…
Ben de unuturum.
Seni …
Ve bir kurşun misali beni yakan,
Kahverengi gözlerini...

Ne başkasını sevebildim senin yerine,
Ne de kendimi kandırabildim.
Dünya ne zaman tersinden dönerse,
Ecel ne zaman kapımdan geçerse,
İşte o zaman…
Bil ki o zaman…
Ben de unuturum.
Seni …
Ve yüreğimde yaşattığım,
Bitmez, tükenmez sevgini.

Vecdi Murat SOYDAN
30/04/2004-Beylikova

2.5/5 Toplam verilen oy :