Ne varsa büyüyüp gidenlerin hattında karmaşık
Oturup kilitlendiği kapıların yolağzında kendini bakınır
Büyüdükce uzar lafın sözün ucu,
Perçem tutar yazıkları susa yakın bir yerlere bilinmezin
Sancılı bir dönümde bulanır burkulur ve buğlanır
Yokluklara ziyan düşüren akla karalar birbirine
Işıkla karanlık kucaklaşarak derken o hasretle
Kısacık...
An o ana gelmiştir, geceyi ve gündüzü doğurur
Çatal yürekliler bahtında
O anda ne olursa olur, zührelenen zümrütlenen tozduman
Belki gözü karalı yağmurdur,
Belki güneş vurgunu kızgın katranı
İster uçakla git
İster tren yahut da tramvay...
Herkes gide gide büyürken bahar günlüğünden güzlere
Çocukca bir misafirliktir
Eğer kalbini anlayıp dinlediysen aşk...
Dün ne ise yarın yine aynı divanelikle
Her an sende
Ölümsüz kalacaktır

Seyfi Karaca.......Temmuz / 11

4.00/5 Toplam verilen oy : 1