Şiir Tutkusu

Menü

Biri Gelir.....gelen Gideni Aratır Diyenden

İnsan vardır ki,
bir bir harcandığı yıkıntı duvarlarında, çöpleşerek çöküntülerine uğradığı
dengesi dayanağı  sürekli bozulmuş ve
tükenmişliğe ağmanlayan değersizlikleri sığıç sığınak, üstüne örtünen...

İnsan vardır ki..
Soluduğu nefesini ve can damarında duyduğu kalbini o çoraklardan zehirlediği
hayatından damla dirhem kopararak çölleştirirse....

Sürekli o
mezarlaşan kendinden soğulmaya çekilmelerin, yerini birileri çıkar; yalan ve
yanlışlarıyla doldurur..

Sonra da algılama
ve sorgulama ve keşfetme yeti ve yetkisini her kımıldayışında içinden
çıkılmaz  tabanlara çökertip...

Her imdada attığı
çığlığı ne Yusufun kuyusu...Ne de öylesine oralardan geçen ıssız bir kervan..

Bütün varından
uzaklara kaçışı, daha da kendine hayırsızlaşan bu çaresizliği..Sadece gözleri
ne kadar yağmura yaşlanıyor..? Sadece yüreği ne kadar alıcı kuşların yolum
yolum ettiğine ateşlerde küller eleyip sıdalı damgalarda dağlanıyor..?
Beklentilerinin en uyumlu ve aferinli...Dilinden; ilinden, ocağından...Hatırına
hasretlendiği dünün güzelliklerinden..Hayaline uykuyu düneği ziyan ettiği bütün
özlemlerinden teeeek tek ve birer birer soldurup soğultarak...

İnsandır ki...O
zıkkım deminde per perişanını yarım çizgi boyu şurdan şuraya geçemeyen ezik
bezginlerle ....yarşırcasına ve kıyasaya...

İnsan vardır
ki...Bir kör karanlıktan öteki kör karanlığa mesai kovalar durur..Ama hayat
denen aciz ve aciliyetine  dükkanı açıp
kapayanlarsa ...Onu bu kilit altına almış kontrolü başkasının elinde
olan..şarjı çoktan tık etmeyen kontaktır...

Aşağıdaki bundan el
alan şiirim ...Yüzde on barajıyla zaten insanlarının söz ve ses etme hakkını
dünden devre dışı bırakmış   acaip
ahvalin..Sözümona gecesini gündüzüne katıp..Hayatı hakkında karar verilenlerin,
hiçkimsesinin ruhunun bile duymadığı ve işin esası olan  açıktan gizliden aşırıp cebe indirdiklerini
foyalamanın ala-dalaveresince (bu koskoca ülkenin tüm yok ve yoksunluklarını
hiçe gırgırlayarak..)KANUNUNU  okkalamak
olan... İş.. hele hele de KENDİLERİNE DOKUNDURTMAMA maddesinin ismini dahi
anmamaları yok mudur...?? İnsan vardır ki bu ihraç ve iptalle, İnsanlarını
alıştırılmış; terbiyesinden geçirilmiş...Özel eğitilmiş sefilliklere
(hıksız-gıksız amennasına) iyyyyce zivtleyen...

O akıl saplantısı
sapmalar değilmidir ..De...Gözünün uğrundaki biricik varlığı hayatını baktıra bağırta
elinin altından çalıp; ayağının altında toprağımdır diye tutunduğu tüm damarını
ve nefesini besleyenleri sile süpüre çıplağa çırparken..Hergün adresini;
yolunu, şeklini, kimyasını... tadını; tuzunu, suyunu, havasını bir bir  şaşırmaktan yitirdiği dünyalığını da....İnsan
vardır ki...

 Altından girip üstünden çıkarak delik deşik
edilmekten canı ha çıktı ha çıkacak yeri yurdu bellisiz felaketlere ismini
cismini fecilerken..

Hep, hiç bir güzellik
ve iyilik üretkenliği olmadığı halde ..Hep yolan..Hep üten..Hep kavuran..Hep
firiiik firik tüketen....İnsan vardır ki..

"Ékesil git
günahına...! Çekil kendinden..! Dokunma hayatına...El sürme bugünkü derdine sargı
bağlama yarınki yarana..! " buyruklarının dibine iyiden iyiye  demirleyerek..İnsan vardır ki..Ne sunulursa
onu sofralar ve bu eğitilmiş sefillik sofrasından acısına erişmedikce kafayı anca
düzeltip, karmakarışıklığına varmadıkca kendini bulamayan..

Susamış eceline
zaten yalvar yakar susar...Hayatın katılımcı sesi soluğu olan yanlışı içinde
büyümesi gerektiği doğrusuylaya yönlendiren MUHALİFLİĞİ  hurda hış eder...

Tıpkı yanlışlara
gebe ve sadece çoğaltarak ondan geçinen güç ve kudret sahipleri gibi..

(Hatta en az
siyaseti olduğu kadar sanat, sinema, kültür-edebiyat..ne varsa kulluğuna
emrivakilik etmesini sağlamakla gün öldüren- paradan pula bütün güç ve kudret
sahipleri yani-)

Bu durumda bu
çürüğü bol vaziyetli "Muhalefet" diye foyalanan böyle büyük resmin
diğer tarafı da...Bu tükenmişlikte elbette ki yerini alır..Ve en az o hayatın
söz sahibi diğerleri kadar kendine vazifelenen işler de...RAKİBİN HATALARI
ÜZERİNE KURULU (Kendi bilgi ve becerisiyle değil de) kısırlı, kusurlu, kesat ve
kurak düzenege...Yedek parçacılığı eder...

(Biri
gider...Gelen gideni aratır..Diyenden....)Seyfi Karaca
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca