Sessizliğimi bozan bir melodi olmalıydın.
Gözümde paye paye büyüyen, şeyda olmalıydın
Çocuklara emanet gülüşler veren, bir palyaço olup
Umutları fark etmeden etek uçlarına sıkıştırmalıydın.

Oysa sen;
kuru gürültüde kaybolan bir yaz senfonisi gibiydin.
do re mi fa so
la'sı düşmüş notalara soyunmuştu ayak seslerin
Eski bir madalyonun ters yüzü gibiydin
perçeminin altına gizlenmiş .
Gemiyi girdaba sürükleyen fücur gibiydi gözlerin
Ortalığı kasıp kavuran bir maskara gibiydin.
Çocukların yüzünde bir parça hayal kırıklığıydı boyaların...

Asırlık dilekleri gerçekleştiren bir,peri olmalıydın mesela,
İdam sehpasındaki adamın alacağı, son nefes
Biçare için gök kubbe deki hale
Keşkeleri kavsikuzah altında ki sandıklara gömmeliydin

Ki o zaman ben;
uyur gezer bir beden olurdum
Sokak lambalarını söndürür
koşuştururdum çıkmaz sokaklarda
Gençlerin ağaçlara kazıdığı isim
parkta ki salıncak olur, bulutlara uçururdum, kimsesizleri
susmayan şarkı olurdum, durmak bilmeyen kar
yağardım kirli kaldırım taşlarına.

Sonra gözlerimi açtım
bir baktım ki sen;
-olmadın;
-olamadım.




Şeyma FERŞATOĞLU

2.5/5 Toplam verilen oy :