Her yaşlıya abi der, aklı sıra jest yapar,
Bir mikron zekasıyla, muhatabı test yapar,
Henüz daha yaşarken, kendisine büst yapar,
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

İzmariti sokağa, sorumsuzca atarlar,
Geceleri gündüzdür, gün doğarken yatarlar,
Aylak, aylak dolaşır, hep kadere çatarlar,
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

Mideleri doysa da, asla gözleri doymaz,
Yaptıkları hiç bir şey kaidelere uymaz,,
İşine gelmeyeni, çığlık atsan da duymaz,
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

Ne garibe yanaşır, ne elini tutarlar,
İşlerine gelince, bülbül gib öterler,
Fırsatını bulsalar memleketi satarlar,
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

Ormanları imara, kolaylıkla açarlar,
Rejidansları dikip, havalara uçarlar,
Kıldan ince köprüden rüzgar gibi geçerler!
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

Tanışmamış ömründe, ne tırpan, ne orakla,
Kel başını tarıyor her gün altın tarakla,
Yolunacak kazları, gözetliyor merakla,
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

Çalışmakla yorulmaz, emekçinin kolları,
Yok ki çarçur etsinler paraları pulları,
Uyanın şu uykudan, ey Allah’ın kulları,
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

Kirli çamaşırları dökmeye! ne gerek var,
Ömür boyu boynunu bükmeye ne gerek var
Köleler gibi çile çekmeye ne gerek var,
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

Bir asgari ücret var iki hafta yetmiyor,
Yoksa eğer mangırın, eşek bile gitmiyor,
Yaşı henüz yirmi dört, ayakları tutmuyor,
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

Bazıları hayatta, kına gibi ezilmiş,
Kimisinin kaderi, cetvel ile çizilmiş,
Yani sözün kısası, her ne varsa bozulmuş,
Tutamadım kendimi, yazmak geldi içimden.

2.5/5 Toplam verilen oy :