Yaşamak...
Her acı, bir yürek vurgunu, be gülüm
Her taze güle, bir kefen mi biçmek lazım
Beynimde kelimeler, beynimde hatıralar kördüğüm
Haykırsam ufuklara, bağırsam
Çıkabildiği kadar avazım
Böyle mi olmalıydı, Yaşamak
Ne gelir ki elden, her gün yok oluyorsa canlar
Çıkın göğsümden, içimde sakladığım hatıralar
Kemiriyor beynimi, törpü törpü
Zulüm altında eziliyor başlar
Yaşamak, dizleri titreyerek
Afrika da aç kalmış bir kardeşini düşünerek
Sosyetenin loş sokaklarında
Konken sohbetlerine inat
Bir mazlumun gözyaşını düşünerek
Yaşamak
Yürürken gece karanlıkta, yalın ayak
Atılmış yollara, haince tuzak
Mutluluklar artık, bir hayal; kadar uzak
Her sıkılan kurşunda, yüreği sızlayarak
Yaşamak, sinelerde hüzün dolu yaşamak
Yaşamak, acılarla sırdaş yaşamak
-
"Ne gelir ki elden, her gün yok oluyorsa canlar
Çıkın göğsümden, içimde sakladığım hatıralar
Kemiriyor beynimi, törpü törpü
Zulüm altında eziliyor başlar "Sayın Şimşek,
Kendinize has söylemlerinizle,günümüzde yaşamanın ne denli güç olduğunu çok iyi vurgulamış ve okuyucuya da o oranda yansıtmışsınız.Yaşamak,gerçekten de mutluluktan çok çok uzak,sizin gerçekçi ifadenizle hüzünlerle,acılarla sırdaş olmak şekline dönüştürülmüştür.Ama,her şeye rağmen,ümitlerimiz,hayallerimiz ne denli kırılmak istense de,inadına yaşama direnmek ve ayakta durabilmek amacımız olmalıdır,diye düşünüyorum.Güçlüklere göğüs gerebildiği oranda insan,insan olma onurunu hep elinde bulundurabilecektir.Çözüm üretmek,elimizden ne geliyorsa yapabilmek,yani olaylar karşısında duyarlı olmak gerektiğine inanıyorum.
Yüreğinize sağlık.
-
çok teşekkür ederim yorumunuz için...sevda için yaşamalıyız diye düşünüyorum...Belkide...