Kapsalıkları açılınca günün
Gün doğar dağlardan kendi kucağına gülümser
Alpaslan omuzlarına alır da sanki kol kolaçan ettiği kuytuları köşeleri
Ağır aksak adımlarla derelere iner, güneş kırıklarından dökülen pırıltılı gölgeler
Buğdaylar başaklanır,
Engirler koruklanır,
Toprağına düşen masül, bal tadımı sürgünler işler tevekte
İnsan kalbinde büyür gider hoşgeldin sefası
Sımsıcak karşılandığı kalplerde eğlenmelere doymadan belki
Yarına ısmarlar vaadini gün vedasız
Sanki kapısından gelen geçen hergüne hayat
Misafir değil de, kendi evindeymişcesine



Seyfi Karaca..........Kasım / 11

2.5/5 Toplam verilen oy :