Yanlızlığın En Koyduğu An’dasın İşte
En berbat hissettiğin an mı kendini ?
Ansızın kapının çalması sevindiriyorsa seni
Çalan bir telefon heyecanlandırıyorsa eğer
Gözlerinden yaş düşerken
Kendi mendilini kendinin aldığı an
..... Yaşamışsın ne önemi var !!!
Yalnızlığın en koyduğu andasın işte ..
Yemek saatinde bir başına oturduğun masanda
Yuttuğun lokmaların boğazında dizildiği an
Yalnız içtiğini anlamamak için
İçtiğin çay bardağına vurduğun kaşık sesi
..... Yaşamışsın ne önemi var !!!
Yalnızlığın en koyduğu andasın işte ...
Büzülüp otururken koltuğunda
Anlatmak,paylaşmak istediğin
Binlerce cümle olup
Hepsinin boğazına dizildiği an
..... Yaşamıssın ne önemi var !!!
Yalnızlığın en koyduğu andasın işte ..
Yatma vaktinde iyi geceler
Kelimesini söyleyecek birini bulamamanın
İçini burkan acısını yutmuşsan kendi kendine
Yavaş yavaş hissettiğinde
Hayatın senden gidişini
...Yalnızlığın en koyduğu andasın işte
Yaşamıssın ne önemi var
YıLDıZ
02.01.2008
-
"Yatma vaktinde iyi geceler
Kelimesini söyleyecek birini bulamamanın
İçini burkan acısını yutmuşsan kendi kendine
Yavaş yavaş hissettiğinde
Hayatın senden gidişini
...Yalnızlığın en koyduğu andasın işte
Yaşamıssın ne önemi var "YILDIZ,
Duygularınızı son derece gerçekçi bir dille ifade etmişsiniz.Sizin,dizelerinizdeki yalnızlığı çok iyi anlamakla birlikte;teknolojinin gelişen değişen koşullarında,nimetleri bir yana,toplumu giderek yalnızlaştırdığı da bir gerçek.Yalnız,sevgili Yıldız bir birey olarak siz önemlisiniz ve yaşamınızın her zaman önemi var ve olmalı.Herşeye rağmen hayat sürüyor ve yaşamak zorundayız.Bu da insan olmanın bir gereğidir,diye düşünüyorum.
Ben de ,toplumu yalnızlığa iten olguyu bir başka gözle anlatmaya çalışmıştım.Daha nice paylaşımlara.Sevgiyle.
YALNIZLIK DUYGUSU
20 MART 2002
İlgiyle ve severek izlediğim gerçek sanatçılarımızdan Perran Kutman`ın bir söyleşi esnasında yalnızlık duygusunu ifade edişi beni çok etkilemişti.Duygularım böylece gelişti.
Yalnızlık korkusu,
Yalnız beni sarsa kaç para.
Bir sanatçı bile;
Yalnız kalabalıklarda.
Herkesin yalnızlığı bir başka.
Gerçekten paylaşılmazmış,
Özdemir Asaf haklıymış.
Çok haklıymış büyük usta.
Paylaşılmayınca;
Çoğalır yalnızlıklar,
Her defasında.
İşte;orada yalnız bir ev.
Belki de yüzlerce,
Hatta binlerce...
Yapayalnız kederlerde...
Tüten bacalarda hep;
Hep hüzün kıvrımları.
Evler yakın dipdibe.
İnsanlar uzak birbirlerine.
Evler komşu sanki;
Oturanlar değil de.
Her şeyden değerli,
Soğuk metal ve kağıt parçaları...
Aldılar sevinçle dostluğun yerini.
İnsanların yalnızlığına,
Gülerler şimdi gizli gizli.