Çitlerin arkasında ceylanlar sürüsü orman orman
Tedirgin su arkından dudaklarını yandıkları ateşe değiren
Saatler ağır ağır kışa ayak basarken
Göçerine dulda gel etmelerle birlikte baharları
Yazdan düğün edip
Ekinlerden dönerkenlere uzanıyor dalgınlığım birden
Uzakların uzağına yıllar yılının
Alaşafaklarla birlikte hoyratın tozdumanlarına belenen
Toprak yollar boyunca serin gölgeleri düşerken bozkıra
Sazlıklı derelerde bıldırcınlar sürüsü kuşluk kuşluğa
Kurbağalar açıkhava solisti sopranist
Söğüt dallarında efeyiklerin yuvası çırıl çırıl
Günboyu tavındaki toprak orak biçmiş
Deste çalmış yorguncalar hayatın ortak melodisini
Yoludüzüne
Birağızdan bir gönülde söylediği sazı kemandan
Dalmayım....
Dokunmayım o tellere kopacak bu fukara söz
Yok bir viran duvara aslı kalan süresiz azadın
Şimdi şurasındayım
Tuna ile Ren nehrini kendi aralarında üleşen bir bayırın
Akarsular yatağında
Otları güz olmuş üstünde rüzgar gezen zamanın
Bayırın öte yüzünden akşamın salonuna bilet kesiyor şehir
Zil takıp farfaralar
Yalan tiyatroları oynatmaya mış mışın
Aha...Orda işte yığın yığın
İlk ışıkları bir biri ardından yanarken uzağın
İyce yakınlaşıyır ormanlar üstünden akşam
Doyup usandıkları taneler güze kalmış
Karıncaların geçit yollarında çam kokusu
İyisi mi hiç dokunmayım notalarına
Yanıbaşımdaki kuru güle hiç dokunmayım
Belasına bulaşacağım yoksa
Ezgisi içimde çalan sancının

Seyfi Karaca........Ekim / 10

2.5/5 Toplam verilen oy :