Yanaşmanın yolu!…

Güzellikten hiç söz açmadım,
Gece uykularımda bir bebek,
Sen kalabalığa girince fark et,
Onların avuçlarında kelebek…

Yeni sabahlar doğar görünce,
Söner bütün yanan kandiller,
Bambaşka bir inanç sözlerin,
Hiç kimsede görülmez o diller…

Bıyıklarını bükenleri gördüm,
Yada bir çay içelim abla diyen,
Yankılanarak gelir ta uzaktan,
O gamzeler ki, anadan hediyen…

Güneş yüzü görmeyen baksın,
Bir yüzüne bir de kara gözüne,
Gördüm kuşlar uçmada süzülür,
Onlarda ben gibi hayran yüzüne…

Güzelliğin bir başka, güne ışık,
Kafamda gezer, ruhumu sarar,
Bir akarsu dökülür ılık ılık içe,
Yakar-yıkar, kendine yol arar…

Gizem tek bir söz ardında gizli,
Öbür dünyaya bırakma, salıver,
İri gözlerinle, gözümün içine bak,
Kıyamet gününe kadar öyle kalıver…

Onca güzelliği var, takıp takıştırır,
Kollar bilezik, boyun-gerdan dolu,
Meydan Larousse’yu karıştırdım,
Besbelli biyerde yok, yanaşmanın yolu…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

2.5/5 Toplam verilen oy :