Veysel Olmadın Gönül

Hala önünde develerin
Veysel olmadın gönül
Öpülsün diye gül gül izler
Kuşan kılıcını
Kuşan aşkı
Nefse karşı
Veysel olmadın gönül
Aşkı tatmadın...
Güneş olmadın gönül
Karanlığıma ...

Suçlusun gönlüm
Cahilsin gönlüm
Ahir zamanla baş edemedin gönül
Yıldızlardan ışıklar toplamadın geçti hasat zamanı
Kör,topal, tembel bir savaşçı oldun gönül
Fatih olmadın gönlüm

Olmalıyım yakup gibi gözü yaşlı
Senin derdim dermansız..
Adı gönül olan hüzünlü şehrim
Gülüm
Kutuplarda olsaydın keşke bir mazeretin olurdu
Ah İstanbul olamadın gönlüm
Viran bir şehirsin gönlüm

Sök dişlerini engellerin
Zamanı gelmedi mi gönlüm,veysel ol

Gül kokulu hırkası...
Gül okulu hırkası...
İstanbul ol gönlüm

Şimdi savaş zamanı...
Oturmuş ağlıyorsun gönlüm
Kuyudasın hala gönlüm
Göksün yarılmamış ...
Ahir zamanın kuyuları çok derin...
Kuyulardasın
Sen veysel olamazsın gönlüm...
Zeliha için yusuf olamazsın...
Aşksızsın gönlüm
Güneşsiszsin gönlüm...

Işığı bulmak o ışığı
Çocuğun annesini bulması gönlüm...
Günahların kuyu kuyu yolunda gönlüm
Yusuf olmadın gönlüm
İp uzatılmadı kuyularına...
Aşk nerede sen neredesin....
Mısır sana çok uzakta...

2.5/5 Toplam verilen oy :