Vermen elini…

Tülbent ine ne oldu, yerine peruk mu taktın,
Ne yaptın da kalaslara çevirdin, ince belini,
Cazibeden ödün vermez gamzeler ve o vuruş,
Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun, vermen elini…


Tek dertleri para olan, duygusuzlara katıldın,
Sevgi dolu kimse gibi, evrene uzatsaydın elini,
Donmuş, buz tutmuş yoğurda bakıyorum ben,
Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun,vermen elini…


Tavuk kümesten çıktı, yakala, yakalayabilirsen,
Yaratmaya çalıştım, serçe gibi yuvasında birini,
Sosyete tipi kaptın, farklı görünümlü kıyafetlerle,
Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun, vermen elini…


Gülmeyi istemedin, hayalin peşin de, ben gibi,
Rüzgar da tüy oynadın, hafif ve oynak serini,
Algılarına ne oldu senin, tersine mi okuyorsun,
Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun, vermen elini…


Gözlerinse kapım çalan, kaderdi, bulmuştum,
Kesinlikle, hayatımın tek şans faktörü milini,
Ana yemekten önceki apar at diye düşünürken,
Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun, vermen elini…


İkimiz, ayak üstü sevişecek tik, tam, neredeyse,
Sen baş tuval din, sanat için yere serdim kilimi,
Oysa sulu boya resim olmak peşin de, koştun,
Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun, vermen elini…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

2.5/5 Toplam verilen oy :