çabalamak bişeylere aslında önemsizmiş
uğraşmak, istediğin bişeyin olması için
aslında olmamasına götüren bir basamakmış
ve umut etmek bişeyi ölürmüşçesine arzuyla
umutsuzluğun ta kendisiymiş

ben şair değilimki sanat için yazayım şiirimi
ben, ben sadece duygularımı dökmek için
alıyorum kalemimi elime
ve aslında kalem yazmıyor o sözcükleri
onlar gözyaşlarımdan oluşan birer imge

merak ediyorum birşeyi ve soruyorum kendime sürekli
kurtulabilirmiyim yazmaktan bu şiirleri, vazgeçebilirmiyim
yani vazgeçebilirmiyim senden
daha doğrusu seni sevmekten ve acılarımdan
ama bulamıyorum cevabını bitürlü...

ne kadar acı versede sevmek seni, daha doğrusu sevememen beni
vazgeçemiyorum, belkide seni değilde ben,
ben aslında sadece seni sevmeyi, acı çekmeyi seviyorum
ne senden, ne seni sevmekten, ne de acılarımdan vazgeçebiliyorum
ve bunun sonunun olmadığınıda biliyorum...

ama şimdi bi karar versem, desem ki;
vazgeçiyorum artık seni sevmekten
gidiyorum senden tamamen,
sen kal sevdiğinle, ya da sevdiğini sandığınla
ben, ben artık gidiyorum senden...
ebediyen..

sen istememişmiydin bunu benden, söylememişmiydin beni sevme diye
işte senin istediğini yapıyorum son defa ve vazgeçiyorum..
ama merak ediyorum, seni sevmekten vazgeçtiğimi öğrenince
ne kadar yanacak yüreğin, ne kadar üzüleceksin..
belki damlalar süzülecek yanaklarından..

çünkü biliyorumki sen ne kadar inkar etsende
ne kadar farkında olmasanda.. aslında,
aslında içinde biyerlerde duruyor,
aslında sende seviyorsun beni, bilmesende seviyorsun..
ama ben artık vazgeçiyorum seni sevmekten.. ve umudumdan
vazgeçiyorum. vazgeçiyorum.. vazgeçyorum... ve gidiyorum.

5.00/5 Toplam verilen oy : 1