Yikindigi yerden yaniyor kor ve kibrit
Ciralanmis zindan gecelere yildislasan fener kuleden ayaydin
Ilk yaz günü,
Sessiz süzülüslerle kendi müjdesini kendi getiren kuslar gibi cirpinarak
Bir ucurtmanin ardinda gökyüzünün kalbini kusatmaya gezgin ve kacak
Yesile boyaniyor cimen etraf dolaniyor saatteki cingirak
Cöp cekerken bütün dallar serceleniyor cali diyari yuvada
Bilmedigi dilleri konusarak sanki yol yaban ve topraak
Garip gurbetin hikayesini yaziyor divit
Her günaydindan ilkbahar düzüne ve sahipsiz isliklarin sesine
Sobelenmis saklambaclar gibi
Usul üryan cikarak..

Seyfi Karaca………..Mayis / 2004

2.5/5 Toplam verilen oy :