Dünya,mechule dönen bir han,
İnsan,çamurla yoğrulmuş,üç beş damla kan,
Asırlar sırtında,gelip geçiyor zaman,
Ne ifritten bir sual, şu baştaki imtihan.

Kara gökler yıldızlarla işlenmiş,
Küçük büyük kainat, secde edip eğilmiş,
Nice ruhlar semalara çekilmiş,
Gaflet uykusunda,gözlere mil çekilmiş.

Mevladan alınır nice emir,
Önce nur verilir,sonra zehir,
Buyrukla akar,zamanla nehir,
Asıl amaç,olabilmekte mahir.

Verilmiş bizlere,etten bir kalıp,
Biçeriz bu ömrü ,sonu yok sanıp,
Gelmiş geçmiş ,tüm ecdat kayıp,
Vazgeçen yok dünyadan,sefadan cayıp.

Timur Teymurtaş (Hezexi)

5.00/5 Toplam verilen oy : 1