* Nevcivanım söyle bana, sitemin ne bilemedim
Tebessümün yakıp geçti, bense yine gülemedim.
Buhar oldu gözlerimde aşkın kaynayan kanı
İçe aktı gözyaşlarım, dinse bile silemedim.

Gel ne olur gizlen artık yüreğime sarayım
Gönül evim senin olsun, ben kendimce kalayım.
Sevdiğimi unutsam da senden yaşam alayım
Bilmen gerek, sensizlikte yönlerimi göremedim.

Aşkım çiçek, sen doluydun, yaktın meyve veremeden
İnsafsızca döktün beni yollarına seremeden
Uçtum aşkın rüzgarına sevgim diye duramadan
Yakıp, döküp savrulmadan ben de sana eremedim.

Geçti artık eski günler, istesek de dönemeyiz
Bakışımız bilse bile, dilimizle anamayız
Sahte olmuş, yalan her şey, baharlara kanamayız
Kahrederiz şu kadere, sen ben olup saramadım.


Muhip Erdener SOYDAN
03 Nisan 1978 Ankara

* Nevcivan: Genç, taze.

2.5/5 Toplam verilen oy :