Bir mevsimdi ki
Hazanıydı umutların
Bir mevsimdi ki
Baharıydı acıların

Kader vurmuştu sillesini
Bir vefasız yapmıştı hilesini
Tatmamıştım yalnızlığın
Yenilmişliğin böylesini

Çiçekler kurudu derken
Gönül bağım çöle dönmüşken
Bir gonca gül yeşerdi
Bir pembe gül açtı
Tam umudumu kesmişken

Bahara döndü seninle hazanım
Pembe gülüm
Aşka inancımı yitirmişken
Seni sevdim pembe gülüm
Feleğimi şaşırmış
Yolumu kaybetmişken
Sende kendimi buldum
Sana geldim pembe gülüm
Seni
Seni buldum yüreğimde
Seni
Seni sevdim pembe gülüm...

Gürsel İleri

2.5/5 Toplam verilen oy :