Karanlık aydınlığın üzerine yürüdü
Onu boğmak için
Oysa düşünemedi ki, ışık onu aydınlatacak
Ve karanlık
Kaçacak yer bulamayacak
Köşeye sıkışıp kalacak
Gece hükmünü sürerken
Hiç hesap etmedi
Zamanı gelince, güneş doğacak
Ne kalmış özüne dönmeyen sonunda, yavrucuğum
Söyle bana
Hangi buz suya
Hangi beden toprağa
Hangi ateş küle
Hangi yaşanan maziye dönmedi
Ve hangi hükümdar var ki tarihe gömülmedi
Ne kalıyorsa bu gökkubbede en sonunda
Sen bırakmaya çalış en güzelini
Tatlı dilini, doğru sözünü, güler yüzünü
Bırak en güzelini
Sönmek, karanlık olmak kolaydır
Sen hep ışık, sen hep aydınlık ol
İnanırsan ve ararsan hiç durmadan
Bir gün sen de bulacaksın yüreğinde
O sonsuz ışığın kaynağını
Hiç yorulmadan, hiç bıkmadan
Sen hep ışık, sen hep aydınlık ol yavrucuğum?

Gürsel İleri

2.5/5 Toplam verilen oy :