Akan yaşlarımın, ne değeri var,
Toprağa düşünce, kuruyu verir,
Bu yolda gezenin, ne emeği var,
Aşkla kızan tavada, eriyi verir…

Hesap sorulmaz ki, gönlü cefa da,
Hicranı dost sanır, sarılıp yatı verir,
Yaşayan aşkıdır, kendi hülyalar da,
Hiç eksiltmez, derde derdi katıverir…

Güller dalında tomurcuk, nazen de,
İlgisiz kalınca kurur, daldan atı verir,
Gösterilse fazla alaka, bazen de,
Başını göğsüne dayayıp, yatı verir…

Göremedim ki senden aşkı-vefa yı,
İşte bu yüzden, mecnuna ceviri verir,
Bir kere gönlünden duysam fısıltı yı,
Karmaşık kafam kendine, geli verir…

Sevdamı, tozlu raflarda mı bıraksam,
Kalbinde yer yok, tozlara katılı verir,
Pazarcı tezgahın da, satılık kalsam,
Üç beş güne kalmaz inan, satılı verir…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

2.5/5 Toplam verilen oy :