Hayati varliginin birbirinden kopuk duymaz görmez bilmez bölüm ve bünyelere ayrilip paramparca edilmislerden sagi soluna soguk, küs, silik, dargin, kirgin, ölgün, üzgün, büzgün, lanet, linc, ayri, gayri, kindarliklar toplamindan ören-veran derli toplu ruhunu, ayni körlüge darliga zorluga eksiltilip azalmis bedeniyle birlikte terbiyelendirerek her yeri tam bir cinnet gecimli cehennem numunesi felaketine dönüsmüs kitlik kiranlar dünyasinda inancsiz güvensiz sözsüz sohbetsiz kör külüstürlerle gün kotarip gündem kovalayan, yilgin yorgun kavga ve kargasa numunesine dönüsür insan.
Her türlü pesin hükümler dalkavuguklugunu insani yokluguna yedirip besleyerek, nefret bulanigi kin kasynakli öfkelesmeye sürekli yenik tutsakligin hayatinin hicbir özne yahut nesnesine dokunamayan ve kendinden uzaklastikca kendine ait olmayan yabancilasma yalnizligini kendi haktan hukuktan izden yoldan fikirden düsünceden yoksunlastiginin en yoksul yerine koyup yerlestiren aki fikir vicdan sevgi yetersiz yetkisizligiyle hep baskalarinin sivriltip keskinlestirdigi caresizlik hükümlüsü mahrumlugun evirip cevirdigi mahkumiyette köhne kirli karanlik batak bitik iddalasmalar kulu kölesini kendisiymis gibi hergünü hergününden bin türlü bela yikim beter getiren eziyetlr icerisinde ömrüne yayar, yutar, bilenir beslenir ve yedirir insan…
Cünkü alt yapisinda dogdugu hayati akla vicdana sevgiye sorumluluga paylasima iyiye güzele hakka hukuka kültüre güvene hosgörüye ve huzura cocuklugun esiginden ve insan degerliliginin besiginden baslayip kendi kisiligini insan sicakligi samimiytinde özlü sözlü söz sohbet muhabbet toplumsalliginda yetistiremeden hemen, körlügün darligin zorlugun karanligin sagi soluna kisitlanip cöllestirilmis kul ve köle olmaya yöneltilen insanlik disi maksatlarda kendi yozlasmis yabancilasmis kitlik kiyametlililik kisir döngülü iddaalasmasindan baska hicbir olguya, olusuma, paylasima, duyuma, duyarliliga,düsünceye, davranisa, yakinliga, yaklasima, hukuka ve hickimseye tahammülü olmayan, cinnet yövmiyeli kargasa ve cektigi aci kadar yasadigi dünyaya ecir kibir eziyet ve bozgun yaymayi kendine en seckin huy , en itibarli secenek, en kaynagi serveti tükenmez vazgecilmesiz karakter kifayeti olarak edinir.
`seni bosver lafini bile etmeye degmez bes paraligin tekisin, seni birak, bosver seni beni görelim beni duyalim hep benden bahsedip hep benden usul ve ahkam keselim ` ….mikrobudur, insanin buradan ve tüm akil fikir vicdan inanc güven yollarini her türlü haram vurgun yolsuz izssiz sevgisiz pusulasiz sapkinligina azip saparak gide gide en son etrafi calisiz ciceksiz dalsiz köksüz tüm ezici yikici kac-göc yikimlari bozgunundan daha varilmaz erisilmez bozgunlara yarisa yikila kovulup, daralip, büzülüp, kisilip, kesilip,azalip sürülesip sürgünleserek…
Bütün tarti terazisinde boy ölcüstügü seyin bosalmis egribügrüsünü en dogru ve en dürüst sandigi kendi kacaginda denge tutturmaya calisan ahbapsiz sohbetsiz b

2.5/5 Toplam verilen oy :