Şiir Tutkusu

Menü

Percin Bagıyla 11

Sanildigi yanildigiyla kalan gibi
Sanilmasin ki..
Sanilip sankiye bellenmesin ki,
Her olan bitene kafa kerkerek heye demeler, insanlar arasindaki kurulmus veya kurulmaya cehdeden iliski egiliminin saglikli yönden sapasaglam ilisilerle ilerleyip yürümektedir. Böylesi her hususta kafadan ve topyekün anlasmis olmak hicbirseyde anlasamamanin ta kendisi oldugu gibi, hicbir konuda anlasamayarak sanki anlasip uyusuyor gibi mutlu-mesutcuk palavrasi alip satmak, sonunda sürekli birbirlerini mahkemeye verip karsilikli olarak birbirlerine yasadiklari hayati ve dünyayi dar eden dava dosyaciligini sürükleyip sürünür.
Bu yüzden daha en bastan yanlisla baslayan hic ilisip baglanamazligin penceresiz kapisiz sevgisiz ihtiyatsiz PERCINSiZLiGi, mübasirlerin tiklim tiklim dolup bosaldigi salonlarda raflar dolusu birbiri üstüne yigilan; ve pesinden yetismesi kolay kolay mümkün olmayan, pesin hükümlü sorgu-yargililigi hükmeder.
Insandir …sankiye bellenmesin ki okunmasi zor ve her kitapta herkesin söyleyip yazdigi seydir mahiyeti ve mevcudu …
Belki bulurum cirpinislariyla yasam vade sirasinda kapilip giderek tüm umursamadik yitik kayip ve yorgunlujlarindan bir ara yas ile, matem ile, yorgun ile, hic yoktan kabus gibi dönerse…
Ayni yuva ici ve etrafinda dünyalastigi; ve kimim kimsem akrabam ahbabim komsum kardesim dedigini dahi yana yana aradigi yerde bulamadigiyla yikilip kaldiysa, usul ve ihtiyar bir ANNE sesi veya boguk bulanik BABA gölgesi duyar duymaz…yeniden dünyaya gelmiscesine cahillenip boyasiz duvarin sökük sekmenin suskun sokagin etegini esigini cigligina kapildigi sevinciyle cocuklasip giden seydir Hayat…
Aradigini fazlasiyla bulan yerden, bir adim dahasina insanligini süren savuranda ne kendini ne dünyayi ne de bütün saglam tutanlari yitik- kopuk pervasiz ve PERCiNSIZ yokluga anlasmak ve anlasilir olmak degildir yasam silasi HAYAT..ki bundan en cok kendini sorgulayan sorumluluguyla yürek titretip meger sairken daha cok söze…söz iken daha cok sevgiye…sevgiyken daha cok her cismin askina divanelikle..
Babadir, en cebi delik cepkeni yirtik olsa dahi en saglam bilinen kapilarin birbirini kapattigi ve kimsesizde koydugu tükenise, umudun ve güvenin her yerden duyulup görülebilen hemencecikteki saklisiz siginagi ve Annedir…karda camurda yoklugun ayazinda yalnizligin soguklugunda harcanmis kurumus dünya sonu zamanlarda bile fedakarligin ve sevginin insan yüregiyle PERCINLESMIS kolkucak oldugu evi ve barinagi. Nedir neresidir bilmek isteyene, ana babasi olmayanlardan sorulsun ki, nasil neymis dünya, bilinsin bellensin..!
Seyfi Karaca………..Subat / 18
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı :