Özlem gözdeki damla misali
Duygulanmadıkça yüz vermez insana
Dağdaki yurdundan kopmuş çığ gibi
Zaman geçtikçe haykırarak bağlar anılara

Bir kelebeğin uçarken çizdiği rota gibi
Bazen bilinç altında bazen insanların yüzünde
Arar durursun sevdiğini bir mecnun gibi
Ağır bir korku başlar yüreğinin özünde

Kış gecelerinin geçmek bilmeyen saatleri
Karın o yalancı güzelliği bile kafi gelmez
Durur artık zaman hep aynı yankı ile
Taki sevdiğin çıkıp gelene kadar

5.00/5 Toplam verilen oy : 1