Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?
Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.
Otuz Beş Yaş Şiiri
Cahit Sıtkı TARANCI23 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
4.09/5 Toplam verilen oy : 887
Şiir Adresi : http://siirtutkusu.com/otuz-bes-yas-siiri
-
Çok şahene bir şiir. Şairi şair yapan şiir
-
Ezbere bildiğim ve severek okuduğum bu önemli şiirin,yine ezbere okuma zevkine eriştiğim;şairimiz İlkan San`ın yazmış olduğu GEL GÖR Kİ şiirinin bir bölümünü paylaşırken,Büyük şairimiz CAHİT SITKI TARANCI`yı saygı ve rahmetle yadeder,İlkan San`ı da yine saygıyla anmak isterim.
GEL GÖR Kİ
Yaş otuz beş,yolun yarısı değil,
O senin zamanındaydı Tarancı,
İnsanlar yollarını,yaşlarını şaşırdılar,
Ne yarısı belli yaşın,
Ne doğuşu,batışı belli güneşin.
.............................................
Mevsimler de değişti bir bir,
Ne kışın, kış olduğu belli,
Ne yazın,yaz.
Cenazeler tarumar olmuş bahçeler,
O kadar çoğaldı ki Tarancı,
Kim,diye soracak güç kalmadı bizde.
O senin bildiğin taht misali,
O musalla taşına,
Konmaya değmez insanlar,
İstemez bu toprak cesetlerimizi.
İNSANLAR,O SENİN BİLDİĞİN İNSANLAR DEĞİL,
İNSANLAR,İNSANLIĞINI UNUTTU TARANCI.
-
Değerli şairimiz ,İLKAN SAN`ın GEL GÖR Kİ şiirinin son dizeleri bir evvelki yorumumda ne yazık ki,okunamıyor.Yeniden yazıyorum:
"NSANLAR,O SENİN BİLDİĞİN İNSANLAR DEĞİL,
İNSANLAR,İNSANLIĞINI UNUTTU TARANCI. "
Saygıyla..
