Ortasındayım,
Bu bir türlü anlayamadığım Hayatın.
Tam ortasında.
Ne yeni heveslere, ufuklara açılasım var.
Nede tastamam tamamladıklarım aslında,
Araf provası yapar gibi ruhum,
Vicdanımla heveslerim arasında...

Sanki Adım atmışım da,
öylece dondurulmuş hayat.
Ne geçmişimden vazgeçebiliyorum,
Ne de yeni başlayışlar umurumda,

Ortasındayım yaşayamadığım hayatın,
tamda ortasında…
Belki bir acı kahve molasında.
Hani dönmekle, devam etmek arasında kalırsın ya.
Vazgeçmek onurdur ya, devam etmek savaş.
Ne için savaştığını anlamadan,
taraf seçmek zorunda kalırsın ya…
işte öyle ortasında..

Kalakalmışlığım,
Bakışlarımda ki boşluk,
Anlam verememenin değil inan,
Hayal kırıklığımın yansıması aslında.

Suskunluğumun derdi başını aşmış.
Öğrendiklerini hazma zorlanmakta.

Düşe kalka geldim buralara,
Ara vermiyor bu müthiş kavga, yavaşlamıyor da
Yediğim her tokatla anlamaktayım
Sahibiydim, zamanın zannımca, oysa,
Kayıt dışı kalmışım tüm olayların ortasında.
Aslında beni özgür bıraksalar
Ah bir bıraksalar….
Neyse…..
Bak burada bile söz kaldı yarısın da….

Ortasındayım bu yalan dünyanın, Tamda ortasın da..
Bütün mezarlar beni davet eder de, ruhum inatla hayata yapışmakta.

5.00/5 Toplam verilen oy : 5