O, onu seviyordu
Hem de çok seviyordu ama
Ama bir türlü söyleyemiyordu
Nasıl söylesin?
Ömer?in yaşlı anasından gayrı kimsesi
yoktu bu dünyada
Meskeni kirada, tek bir göz oda
Yokluk, yoksulluk kazınmış dört duvarında
Bir de şu sevda, şu sevda var ya
Ömer?in bağrında
Ne yapsın be! Ne yapsın garibim
Gece gündüz yanmasın da ne yapsın
Beste dünyalar güzeli, anasının babasının bir tanesi
Beste bir içim su, gözleri zümrüt yeşili
Saçları altın sarısı
Önünde havuzu, dillere destan babasının villası
Ya parası? Parası mı, işte onun hesabını bilen yok


Milletin ağzına sakız lazım
Bilirlerdi Ömer?in Beste?ye yanık olduğunu
Dalga geçerlerdi
Gariban ya, fukara ya, Ömer öksüz ya
Nede kolay almak alaya
Benzemiyor tabi bu işler
Parası olanın önünde dalkavuk olmaya


O, severdi Ömer?i ve acırdı
Mahallenin yetmişlik dedesi kundura tamircisi
İbrahim baba, bozulur dururdu buna, kimi sert çıkar;
? Bak ulan bana! ? derdi. ? Davul bile dengi dengine çalar.
Bu sevda senin neyine anlasana! Üç beş ciğeri beş para
etmeze, ona buna maskara olmasana! ?
Ömer, yanmış bir kere yüreğinden
Nasıl kurtarsın kendini, sevda zincirlerinden
Mahkûm olmuş kara sevdasına
Kaçmazdı bazen gerçeklerden ve
Bir hayal kurayım dese
Beste?yi gelinliğiyle, duvağıyla
Gözlerinin önüne getirse
Olmuyordu! Olmuyordu işte! Olmuyordu be!
Mutluluğun hayalini bile kuramıyordu
Ve
? Ulan! ? diyordu. ? Saraydan kulübeye gelin mi gelir? ?
Ömer, derlerdi ona;
? Sende içgüveyi gidersin lan? dalga geçerlerdi
O, boyun bükerdi, susardı yine, konuşmazdı
Gözleri dalıp giderdi
Girse dost dediği, arkadaş bildiği bir topluluğa
Oturup, bir araya gelse, birkaç kadeh sonra
Gizli gizli içini yakan o sevdasını dile getirse
? Belli mi olur be Ömer? derlerdi
? Gönül bu, ota da konar...?
Ömer, kızarır bozarır
? Bu mu ulan! ? derdi. ? Sizin moral vermeniz
Adamı cesaretlendirmeniz! ?
Ve sonra yine suskunluğa gömülürdü
Anlıyordu Ömer
Dalga geçiyorlardı, alay ediyorlardı
Ah be! Sevdiğini bir söyleyebilseydi
Bunları çekmek daha mı iyiydi?


Bir gün Beste?lerin semtinden geçti
Oraları öyle onların kenar mahallesi gibi değildi
O an dünya dursaydı, zaman dursaydı
Ve hatta ölseydi bile gam yemezdi Ömer
Onunla göz göze geldi
O yemyeşil gözler bir kere daha vurdu Ömer?i yüreğinden
Böyle bir güzelliği yarattığı için
Bin defa duacı oldu Rabbinden
Bu nasıl işti, ölürcesine taparcasına seviyordu da
Ne bekliyordu bu sevgiden
O da bilmiyordu ya, o da bilmiyordu

Ama seviyordu işte, çok seviyordu
Ve Ömer artık hep
Hep o zengin semtinden geçiyordu
Uzaktan uzağa da görmek ona yetiyordu


O akşam yağmur yağıyordu
Sonbaharın puslu, yağmurlu bir akşamıydı
İbrahim baba, küçük dükkânının kepengini
güçlükle kapadı
Yine romatizmaları azmış, beli ağrıyordu
Başını kaldırdı, göğe baktı
Yağmur taneleri yüzüne vurdu
? Hayırdır inşallah? diye mırıldandı
? Bir sıkıntı var içimde?
Ve güçlükle yürüdü, yürüdü yağmur altında


Ömer yine, yine oradaydı, Beste?nin sokağında
Ama yağmura rağmen bir kaynaşma vardı
Canlılık, neşeli bir kalabalık
O ağacın altında duruyordu Ömer
Bir anlık gördü
Beste?nin gelinlikler içinde o arabaya binişini
Ömer, hepsini gördü, hepsini
Ama kimseler Ömer?in dizleri üstüne çöküşünü
Hıçkıra hıçkıra ağlayıp, gözyaşı döküşünü görmedi


Yürüyordu Ömer ıslak yollarda
Sanki yarış ediyordu Ömer?in gözyaşlarıyla
Yağmur hızlanmıştı daha da
Görmedi Ömer, göremedi üstüne gelen eceli
Kalmamıştı zaten dünyayı görecek hali
Görmemişti Ömer, görememişti be! O arabayı

Gazete kâğıtlarıyla örtülü
Yatıyordu şimdi Ömer
Ve artık yağmur da kesmişti yağmayı
Yazık! Yazıklar olsun be!
İnanın dalga geçeni kadar olmadı
Ömer?in ağlayanı
Kimi sayayım
Bir yaşlı anasını
Bir de İbrahim babayı
Çok olmadı be! Çok olmadı
Alay edeni kadar çok olmadı
Ömer?in ardından ağlayanı
Vur be felek, bir daha vur garibanı!


Baharda gelincikler açtı Ömer?in mezarında
Ve bir kucak Mayıs papatyası
Mezarın başında yaşlı bir kadın ağlıyordu
Yine ağlıyordu, her gün olduğu gibi
? Beni kimlere bırakıp gittin be Ömer?im
öksüzüm, garibim? diyordu
Yaşlı anası yine, yine Ömer?ine gözyaşı döküyordu...

Gürsel İleri

2.5/5 Toplam verilen oy :