...ölüm ince bir kan misali sızıyor bileklerimden.

önce suyu kırmızıya boyuyor,
beyaz fayanslar ala kesiliyor.
buhar buhar olup dağılıyor nefesim gecenin soğuğunda
gri bir pus olup yükseliyor kuş misali havada..
kesik kesik soluyorum.
her acı nefesim ağzımı dağlıyor yangınlarda
tükeniyorum ,bitiyorum.
son bir güç bir kesik daha atıyorum bileğime..

koca dünyada gittikçe ufalıyorum.
yakılsın istiyorum bedenim un ufak edilsin
her zerrem bir başka diyara atılsın..
suya,toprağa ,havaya karışsın istiyorum.
yorgunluğum ölüm olup katran katran biriksin ayaklarımda,
acılar fersah fersah inletsin istiyorum benliğimi..
yok olup gitmek istiyorum..
rüzgara karışıp sonu olmayan bir yolculukta son olmayı diliyorum.
gözkapaklarım ağırlaşıyor...
suyun şırıltısını duyuyorum bir yerlerden
bileklerimden ölüm akmaya devam ediyor ve bu tek kişilik yolculuk burada son buluyor..

5.00/5 Toplam verilen oy : 1