Ölmemeli!

Yese de alnından kahpece kurşunu,
Ölmemeli İnsan, Ayakta kalmalı.
Kopsa da tam baldırdan bacak,
Koşmalı o yüce hedefe doğru,
Düşmemeli, dimdik ayakta kalmalı.

Kurumamalı Pınar’lar al kan aksa da,
Son Buse’yi aziz toprağa kondursa da,
Ölmemeli Yiğitler ayakta kalmalı.
Kelleyi koltuğa alıp vuruşmalı,
Tek bir hain kalmayana kadar.
Dikili taş değil, çarpan yürek olmalı.

Vatan için, Bayrak için, Kur’ân için,
Bir değil, on değil, bin defa ölmeli,
Dirilip tekrar yeniden, tekrar ölmeli,
Şehitler ölmez! Ölmez mahşere kadar,
İmanla söylemeli İnsan, haykırmalı.

(Adana; 24.06.2010)

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

5.00/5 Toplam verilen oy : 1