Şiir Tutkusu

Menü

Okunamayacak Mektup

Bir mektup yazdım sana dün gece
Asla okuyamayacağın
En az senin kadar ben de üzgünüm
Kırdım istemeden ve kırıldım
Acıtıyorum ve acıtıyorsun…
Bunu ne sana ne de kendime yaşatmak istemiyorum
Kaçma isteği, deli gibi kaçma isteği doluyor içime
Hızla su alan bir gemi gibi
Acıtmalar mutlulukların önüne geçmeye başladı sanki
Bunu hissetmek ve bir şey gelmemesi insanın elinden üzücü
Çaresizlik devreye girdiğinde duygusal labirentlerinde kayboluyor insan
Sana hep, her zaman gül demiştim oysa
Sadece bunu dilemiştim senin için
Şimdilerde acı kaynağın oldum
Yaralamak değildi niyetim, ezmek asla…

Bir gün gidersem buna dayanamadığımdan olacak bu gidiş
Seni sevmediğimden değil..
Bunu bilmek seni ne kadar rahatlatır ya da mutlu eder çok emin değilim
Bu yüzden asla bu mektubu okuyamayacaksın
Senden başka bir sürü insan okuyacak belki bir gün
Bazıları anlayacak bazıları anlayamayacak
Anlayanlar severek gitmek zorunda kalanlar olacak
Sevmenin bazen gitmek demek olduğunu fark etmiş olanlar..

Kalmak acı veriyorsa aşka rağmen
Gidersin
Yüreğini bırakır da gidersin
Aslında gidemezsin, sadece gitmiş gibi yaparsın
Belki önce çok acır ama sonra, göz görmeyince gönül katlanır derler ya eskiler
Unutulmasa da asla (yarım kalan hiçbir şey unutulmaz bilirim)
Hafifler acısı zamanla
Önce kanaması durur yaranın, sonra kabuk bağlar
Bir süre sonra da nasırlaşır
Tanrı öyle yaratmış
Yoksa nasıl tahammül edebilirdi insanoğlu yaşadığı depremlere
Nasıl dayanılırdı vedalaşmalara…

Sana ‘ Her zaman hep sadece gül’ demiştim..
Tekrarlıyorum can, her zaman hep sadece gül, benimle ya da bensiz..
Sadece Gül44 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
4.75/5 Toplam verilen oy : 4
Ekleyen Kullanıcı : Sadece Gül