Esinim, yine uğradı dün
“Merhaba Sahip!” dedi, çömeldi…
“Bak, henüz son gelişinin
Enkazınlayım üstüme sinen,
Bu Sahip ne ki; nesi, neyin?!”
“Niye öfkeleniyorsun Sahip,
Çıkman gerekirken sahip!
Ya Sahip, ya çık, ya da çıkma sahip!”
“Tamam canım, koyma hemen sitem
Sahiplenilmeyse, derdin buysa, dinle madem;
Sen benim esinimsin, duygu telimi titretenim,
Madem, dediğince bensem eğer Sahip’in
Sen de –öyleyse- üretenimsin, en yaratıcı cinim,
İkinci Ben’imsin sen, dokunamadığım Tinim,
Beni varlayan, kimlik giydiren, kuşatan Dinim!
Her şeyim!”

“Alışmak ve yerleşmek” dedi;
“Bir şeye alışmak ve ona/oraya yerleşmek!
Anan sana gebe
Başucunda ebe
Doğdun işte bebe
Çak dünyana, sobe…!”
“…Ebe - … Sobe;
Alışmak ve Yerleşmek”

“Bugün gelişimin nedeni,
İki olup taşıdığımız bedeni,
Durmaksızın beslediğin Ben’i,
Soru soranın, hocan olarak gör şimdi
Sınıyorum; ‘ölene kadar öğrenciyim”
Diyen felsefeni, öğretmenimi, seni…
Sorularını bırakıp gidiyorum Sahip,
Süre sensin, ne kadarsan o kadar süren;
Belki, hemen yettiğince, yeterince
Belki de, evren döndükçe, tüm ömrünce…
Süre sensin, süreç sensin, yanıt sensin!
Hazırsan, soruları bırakayım , ya Sahip”
“Alışmak ve yerleşmek, ha, ne de hafif?!
Hazırım, cinim- tinim- dinim, hey Sahip!”

“Kendini;
Yıllardır taşırsın;
Neden taşırsın? Bir;
Niçin taşırsın? Bir Bir;
Niye taşırsın? Birdir Bir!

Neyini taşırsın? Kimi,
Nereye taşırsın? Kime,
Ne kadar taşırsın? Kimi,
Nereye kadar taşırsın? Kime,
Kimi, Kime taşırsın?!”

“Dostçakal” dedi, gönül kapımdan içeri
“Şimdilik son söz; buradan benden biçeri
Eline, emeğinedir saygım, senden geçeni
Sıkça konuksuyorsun, hoş oluyor da eğleşmek
Yüreğimi kakıyor ama, Alışmak ve Yerleşmek!
Görüşürüz yine!” dedi, çekti gitti!

Kendimi taşımak…- Kimi- kime taşımak?
Sorularla didişip, sorunları kaşımak…
Aynayla dertleşerek, gerçeklerle yüzleşmek!
Yürekkakan mı Dostum? Alışmak ve Yerleşmek!

“Esinimdir, ne yapsa yeridir”, diyemedim!

5.00/5 Toplam verilen oy : 1