Niçe ecelden kaçuban ‘işret kurasen dün ü gün
Uş itleler çeke çeke innâ ileyhi râci’ûn

Niçe kapular urasen niçe tuzaklar kurasen
Ger aslan olub durasen ecel kıla sini zebûn

Ecel alıcak boğazun ayda sana kim aç gözün
Ne hâldesen göz kendüzün iy çâbük ü zûfünûn

Oğurlayın bakar idün hûblara göz kakar idün
Şimdi gözün toprak tolub ne hoş yatursen ser-nigûn

Kanı elündeki kadeh başındağı altun külâh
Bilündeki gümüş kuşak egnündeki altunlu ton

Kanı sinün bûstânlarun ol bâğ u gülistânlarun
Gör yine götürdi sini ol hâlık-ı reybe’l-menûn

Kanı sinün bâğun balun rızk u tavar ile mâlun
Lâf ura göğsün gerdiğin gel emdi nen vardur bugün

Aydur idün Süleymân’am hem taht issî ol sultânam
Emdi getür nen var bugün sinnün ho bir sayan yüz on

Ol köy binüm bu şar binüm bu bahça vü gülzâr binüm
Şimdi sini yire koyar ol kâdir-i kün feyekün

Kimseyi beğenmez idün dünyâda benem dir idün
Ol dahı hoş durur sana çünki Hak’â dutmadı yön

‘Âleme varmışken çavun sınlaya mı geldün bugün
Dünyâda azgunluk idüb çaldırır idün argunun

Şeyyâd Hazma uş gider cürm ü günâhun fikri der
Çün Hakk yolına girmedi kanda varursa tün bütün



Açıklama: vezni: müstef’ilün müstef’ilün müstef’ilün müstef’iün

3.40/5 Toplam verilen oy : 5