Bir yol tutturmuş sonsuzu gidecek olurken hayalden hayale aşk
Hayatı güzellere doğurup doyurmalara hazırdı toprak, gizemlerin gebesi
Kovanlara bal yükleyen dağlar,
Kelebeğin kanatlarına sığınmış mülteci, ki bahar
Giden zamanlardan kalma izleri sürükleyen gölgelerin peşisırasıyla
Dünden kalma arılıklardaki yarına
Aralıkta bir yerde gezinip duruyordu sam yelleri sahipsiz çöller gibi
Kum saatleri devriyesinden buruk fasılllar geçende adı belirsiz bir çalgıyla dilleşip
Sözleşmiş vakitler ıssızlığın uğrundan önünden sızlayıp söylenerek zor meşkin
Eriyen karlardaki son cemreleri neşrediyorlardı
Kensdine ilk kez rastlayan makamda
Kardelende çiğdemden
Kopan yellerin üşüyen yanlarını nazlı goncalarıyla örtünüp cahil
Sonra su uyandı yağmur oluklarından derdine düşmüş cümbüşlülüğe
Sonra kibriti harlandı sevda saklının ateşte
Sanki hiç çalınmadık kapıları vardı ki dağların
Akıp durdu dereler başıbozuğa yukarı
Aldı başını gitti zaman zamandan yukarı
Sanki ağırlanması zor bir misafirlikti oralarda öksüzünü dolaşan benimkisi
Sonra süsenler kuzuladı güldü birden yüzü rengarenge ışığın
Kendi kendisiyle söylenen bir ince sazdı
Yürektellisinde
Esrik eşiklerde
Suskun çardakta
Demlicene.....
Sanki ezelden terkolmuş bir meskenlikti kendi koynunda gezinip duran göçebe
Bazı dalda kuş adlı serçe,
Bazı yolda mavişenden menekşe,
Bazı tozan pembe toprakta dalda
Hemi de ki, elde sürgitler küheylanlısı bir dizgin
Hemi de ki, yare has
Hemi de ki, yaraya özgü
Çözüldükçe bağlanırmış belalısı püsküllü hemi de
Dağlar bağından, bozkırlar çağından
Navruz
Navruz
Navruz...
Navruzdivane...

Seyfi Karaca..........Mart / 12

2.5/5 Toplam verilen oy :