Nağmeler!...

Yaşamıyorum ki, zaten ölüyüm,
Bir sevda seliyle boğuluyorum,
Ben buldukça o kendi si yitiyor,
Dokuz memeli inek gibi sağılıyorum…

Masada okey taşıyım şakırdayan,
Karıştırılıp, dizilen, daha karıştırılan,
Arada bir gösterge şansıma artık,
Okeye varamadan dağılıyorum…

Nerede o bilmem hangi sahilde,
Kordon boyu yürür aklına gelmem,
Oysa burada her gün benimle,
Aklıma düştükçe çağırıyorum…

Benin yanına sinek konmuş,
Görünce çifte benli sanmıştım,
Yağmur damlayınca sineği kaçtı,
Her hali güzel bayılıyorum…

Cimciklerdim birde yanaktan makas,
İki daire bir arabaya etmedim takas,
Babası çek yazdı da demedim çok az,
O kendi neşesinde ben kavruluyorum…

Herkes ektiğini -biçtiğini yermiş zamanla,
Sana yazdıklarımı biriktir iyice harmanla,
Sapları iyi ayır balyala, karıştırma samanla,
Böyle senin elinde savruluyorum…

Yarım ekmek kokoreç üstüne ayran ve su,
Horlayanla yatma sakın çabuk gelir uykusu,
Dünyaya parmaklasan, yok bendeki tutkusu,
Eşim-benzerim yok ama, çalınmıyorum…

Laflarınla sitemin kendi başını yarar,
Bana nişan alırken sana gelir bir zarar,
Hakikati görmeden vermemelisin karar,
Ne söylersen söyle, üstüme alınmıyorum…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

2.5/5 Toplam verilen oy :