Sonbaharda
hayat ağacının dallarında kalan
son bir yaprak gibiyim.
Dokunsan dalımdan kopup
binlerce gazel arasında
yok olup gideceğim andır ki
sus!
Duymak istemiyorum sözlerini
dilin lâl olsun,
ben yeni sevdalara mürteci iken,
istemiyorum senin
arkadaşlığında mültecin olmayı.
Ey sevgili!
Yitik kelimelerin özneleri arasında
seni ararken gözlerim
önümde yer sofrası
üstünde ard arda devirdiğim
kadehlerime meze yaptığım
peynir kırıntıları arasında
bitik aşkımız var.
Dudaklarımda
''''bırakma beni insanlar kötü''''
şarkısını heceledikçe
yanaklarımdan süzülen gözyaşlarım
kadehteki sek rakıma
dem verirken
sen!
Münteha gecelerde
üstüne ayın şavkı düşmüş,
kısrak edasıyla
yelende ayrılık rüzgarı
Tanrı''nın gazabı gibi
üzerime çöküyorsun.
Çürüyor bedenim daha toprak
altına girmeden tel tel olmuş
dökülüyor
dudaklarından dökülen her
kelimenin ardından ruhum
ruhum azap çekiyor,ben
seni unutmak istedikçe kalbim
beynime kazıyor ismini.
Susma!
Konuş şimdi daha ben
adını silemezken seninle
nasıl ARKADAŞ kalabilirim.
24.07.2011
Mustafa ATA


Münteha : bitmiş,sona ermiş


''''Kuşa ''uçma'', balığa ''yüzme'' demek gibidir. Seni çok seviyorum diyene, Arkadaş kalalım demek..,,
[P. Auster]

2.5/5 Toplam verilen oy :