Uçsuz bucaksız maviydim ben..
Denizler benden rengini alır.
Martılar uçardı Üzerimde.
Mutluyduk hepimiz..
Bazen öfkem dalgalarına vururdu yıkardık koca Şehr-i..
Kimi zaman insanlar bana bakarak kahvaltı yapardı..
Mutluydu herkes mutluyduk..
Ah ben neler görmedim ki sormayın..
Kimileri gelip Üzerimde taş zıplatıp eğlenirlerdi..
O zaman sakindim..!
Bazen gelir dertlerini yanarlardı..
Dinlerdim onlar ve dalgalarıma sığmaz taşardım.
Uçsuz bucaksız maviydim ben..
Karanlık sardı etrafımı..
Öfkem taştı sığmadı limanlara..
Limanlar yıkıldı..
Mutluyduk hepimiz mutluydunuz..
Ah şu ağlayanlar olmasaydı..

2.5/5 Toplam verilen oy :