Şiir Tutkusu

Menü

Madimak Harmanlari

Madimak harmanlaridir; visne tadi buruk yeller eserken baharla yaz arasi tepeden tirnaga allanmis yesillenmis toprakta, yagmurlarini serpip gecen bulutlardan savilmis selamlarini gül hatrina nietlerle koklayan…Kagnilar kurulur yavas yavas icerdeki karakislar boyunca isli ciralarin samanliga günboyu seyran oludugu ihtiyatin ihtiyac görme saatlerinde ugranarak küplerdeki tursuya, doraklardaki yogurda, cölmeklerdeki salcaya yahut peynire…kapsaliklar gicirdar cillenmis palamuda, pürcüklenmis havuca , eristeye, sizgida, golana, kemere yahut semere, öteberiler arasindan öteberi secmeye yoklayip bakindigi yerlerden…
Üstü tozlanmis bir anaduttur. Kanatlarindan biri kirik dirgendir. Disleri giden yazdan egrilmis dökülmüs bir tirmiktir. Dingili eksenine uymayan teker yuvasi yahut tozlu yollar etrafinda kenari incelmis cemberdir. Kayislari kopmus yulardir. Ayagi üzengiye uymayan dizgindir. Boncuklarinin yarisi kavlayip ilmekten sökülmüs takim kosumlaridir. Kapi ardinda durup duran amut kenarligi cingilli zillerdir. ….zikkedir, zincirdir, halkadir, tokadir…yanmis mese dallarinin egilip bükülerek ipe urgana hacetler hasenetlendigi..
Eleyip savurmaktan yorgun yabadir, gozerdir, galictir, bezir yagini icinde kovalanacak olan manda boynuzudur….bir cocukca salincakli rüyadir….atlar ayarlanir, dövenler düzlenir, arabalar gelecek yaz yiginlarini nodalayacak tertipli düzenliligin hingilimli halaylarina cekilir..
Madimak harmanlaridir …kanayan sütlegenlerin aci ve beyaz börtü böcekleriyle kanik havaya suya daga tasa ve herseye cabucacik iliyan körpe-kuzululugun topragiyla serilip serpisen ayni dilli, samiyeti sonsuz söylesisinde herbir nesnenin kendince hayat avlusunu konaklanip eglenen giris cikis kapilarini bulup, yasamaksa bu kadar olur denen yol ve yordmlarinda güzelligi bularak bulustugu. Madimak Harmanlaridir; hicbirseyin hicbirbaska birseye yabancilasmadan özenti duymadigi, herseyin kendilestikce degerlestigi anlam yüklü ifasdelesmelerin sözüne ve sohbetine doyulmadik herkesin hikayesine herkes kendincelerden güzellikler kattigi….
Güvercinler dörtdolandigi vakitlice vaktlerde Madimak Harmanlarinda. Oglanlar biyigi terleyen asmalarin teveklerine baglar budar, deli yeller estikce daldan, daldalanlarindan hayatin, anneler bir anne daha olurdu, güne gülen yüzüyle dogup parlayan aylar-günesler ve binbirgece yildizlari gibi; baba ocagi küheylanbeylisi tüten ocakta herkes kendi özgvenliliginin kilimlenmis oduyla simsicaciklastigi kimi kimsesi olarak, evler dayanirdi evlerin sirtina, daglar yaslanir tepelerin omzuna, karlar erir öteki karlarin suyuna…. Kizlar eline su dökümemis cilizligin bir damlacigindan coskun caglayanlarini serpilip serpistirecek olan güzelikenlige yunup, tüm yazbaharlari imrendiren ciceklilikle daha güzellesir, acilmaya boy gösteren goncalarin nesnesine nispetiyle karsilik veren kucaklarca dolar ….gelinkizlasarak; Madimak Harmanlarinda…
Dügünler calinir toylarla toynaklilarla, ip ince tirtitrek burcu buram bagli dag bayir daglarinin ahusu, ceylani marali gibilerden gazallanip, alyanakli kizlari kadinlari oglanlari kizlari olarak her iklim birbaskasina hasret ile hosgelen misafir; , hic eskimeyen bir tazeligin dupduru sularindan ictigi dolu dolu dolgunlugun yasamayi herkesin agiz tatliligina doyuran, isirganlari gelinciklerle ekin boylarinda birlikte desteleyen demette… doyasiya kendi özü ve sözüyle ses tellerine hic lanetin ve kizilca kiyamet yalnizlasmalarinin elleri degmedigi bakirligin calip söyledikleri ellerine daglarinin kina cicekleri girmis güzelin güzeli hazin hoyrat ve bir o kadar cana yakin; ve sineye sargin tellibeyligin türkülesmelerini
…ve kizlar ..elleri basaklanmis ekinlerin yazinda irgalanan gelin mi gelin gelincik cicekleri oksar gibi cek deveciden tellenip titresenleri söyleyerek cirasina yanar bir ömür boyulugu, karasevdalimdir dedigi aska götürüp götürüp ileten . Kizlar gelinlesir, serce sögütleriyle, selvisinde rüzgar dinlendiren usul uslucuk, sevilmis bir yakinligin hic unutulmayan sayfalarini kalbine defteeeer defter yazarak okuyan bir ömür boyuncaligini, askin tozu topragindan yelip yetistiren sevgi güzelliginden dogma büyüme herbiri birbirinden el ve yol alan insanliga sevdali hevesler büyüterek, Madimak Harmanlarindan baslayan hikyeleriyle adsiz sansiz vakitlice vakitlerdeki zamana…
Türkmenin kizi Zeynep….Örtmesinden hic duman eksik olmayan ve kimbilir hangi Mentese sokaklarinda papuc eskitip hangi daginda kangaldi dikendi daldi direkti derken tozlu toprakli halimizle damdan dereden dolanip Ceddinle ben; hic eksik olmadigim örtmesinde kurulu cölmek aslarina sanki anam vurmuscasina her kapagi kaldirdigimda binbir lezzet sofrasindan doyumsuz tatlar banip banakladigim dayinin gelini, sevgili Zeynep hala….
Cogunlukla anami orada bulurdum….Ya Suna hala gilde, dedemin örtmesinde ya; veya veya Dayinin gelini Zeymep halanin orda… Üstünü basini teeeeeer temiz idersdi diyor Zeynep hala Hem rahmetli Dayinin hem de Topal avradin. Azicik hastaydi topal avrat. Topal avrat…? Kim olacak, Ziynebing gaynanasi diyor anam.Topal avrat gizindan bile üstün severdi ziynebi diyor. Hem topalavrat severdi. Hem dayi..Eeee, dayi gaynatasi biling ya…! Bilmen mi ? Biling…! Buydayi yur. Yungu egirir. Tallayi tahti dereyi depeyi ocagi tütünü eline aldimmiydi, insani ise imrendirirdi ziynep diyor. Amma gaynanasinin üstünü basini aharini koharini bisikdeki bebek gibi yur yihar bahar iderdi Ziynep, diyor anam…Topal avrat da pek gozel mani dirdi, belki kendine belki ziynebe belki herkese diyor anam…..
Gabagin kökeniyim
Üsdününg tikeniyim
Yiyin gozeller yiyin
Ben cirkining tükaniyim….
Diyor ve gözleri bugulu bir ay gecesin büyülü, uzaklarin uzaginda kalan masal daglarini esip gezen yellerle sessizligin icinde uyuyan yalnizliga dokunup da, kendine bakip hayrete düserek incinmis bir ayna gibi üstü sargisiz bir yaradan sanki kendini bulmus da Madimak Harmanlarinda biran, hic solmayan bir gülün baharinda icten ice derinceden dalarcasina üstüne cig düsmüs güle misal, öylesine öyle heryani beyaz badanali duvarlari süzen süzgün gözlerinde anam; heryani sanki görülmeyen resimlerin gecmiste kalan suskun künyelerini okuyor gibiydi…


Seyfi Karaca............Ocak / 13
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca