Kutsal hırka Gitme diyor İstanbuldan

Ateş düştü kelama
Yazarken kutsal hırkanın şiirini
Bu ayrılık rasulden
Bu ayrılık veysel Karaniden...
Bu ayrılık Mekkeden ...
Bu ayrılık Medineden...

Gül gibi gülüyor
Gel diyor her gün kutsal hırka
Bu ayrılık mü’minlerden...
Hayalimde gül olmuş
Ey nebi seni hatırlatır bu kutsal hırka

Gel diyor kutsal hırka
Dün
Hem kokladım hem ağladım
Yanıyordu kutsal hırkanın çiğeri ayrılıkla
Kutsal hırkanın ateşten özlemi
Gözlerim yandı bakarken
Ah ayrılık...
Adem aylık yaşadı
Bu ayrılık Havvadan
Havvadan ayrılık cennetten ayrılıktır...
Havva ayrılık yaşadı
Bu ayrılık cennetten
Bu ayrılık cemalden...
Bu ayrılık Ademden...

Gel diyor kutsal hırka
Koşarım her fırsatta
O gül kokuya
Geçerim sokağından

Gidemem
Kutsal hırka gitme diyor İstanbuldan
Işığımdan gitme
Gül kokumdan gitme
Gitmem
Medine bu hırkada bana
Mekke bu hırkada..
Rasulün ışığı
Veyselin aşkı bu hırkada

2.5/5 Toplam verilen oy :