Kuş Olan Balonlarım Vardı

O ne gül gün
Kuş olan balonlarım vardı...

Gül gül hatıralarım var dedemle
Unutmayacağım o gül günü
Kuş olan balonlarım vardı
Seyrettiğim yıldızlardı dedemle
Parklar vardı oyunlar vardı

Unutmayacağım ey gül gün seni
Güldü o gün parka benimle dedem de geldi
Park bile sevindi gelişine dedemin
Kuş olur derdi hep dedem
Gök yüzünde balonlar
Balonlar uçurduk
Bir kırmızı kuş uçuruyorduk bir beyaz kuş...
O bahar günü parkta
Sevinçten uçabilirdim
Dedemle beraberdim

Sevinçten uçmak istiyordu balonlarım
Dedemle birlik gidince parka hep
Mutlu oldum mutlu ettikçe balonları
Dedem mutlu olmanın yolunu öğretmiş bana
Sevinçten uçmaktır gönlümün işi yıldızlara şimdi de

Dedemin beni sevmesini de severim
Beni azarlamasını da severim
Şen şakrak olunca
Şen şakraktık o gün
Şen şakrak olmanın yolunu öğrendim dedemden
Balonlar uçurduk parklarda bahar günleri
Yıldızları seyrettik gece olunca
Evimize yakın parka gitmek çok eğlenceli
Şen şakrak döndüm eve hep...

Ben kuşları da balonları da sevdim
Beni sev diyor kuşlar ve balonlar gök yüzünde
Dedem sevgiyi öğretmiş bana
Dedem kuş olan balonları öğretti bana
Gül gül hatıralar kaldı dedemden

Ambarlarını dolduruyordu telaşlı karıncalar parkta
Çiçekten çiçeğe konuyordu arılar
Parkın ağaçları gülüyordu neşeden...
Dedem sevgiyi öğretmiş bana
Dedem hayattan haz almayı öğretti bana
Gül gül hatıralar kaldı dedemden

Dedem öldü
Gül gül hatıralar kaldı dedemden
Hayat da balon gibisin be dedesiz kalınca anladım
Dedem vardı kuş olan balonlarım vardı

Balonlara yuvasız kuşlar derdi dedem...
Deme dedim dedeme
Akşam olunca
Yuvasız değildi balonlarım
Balonlarım yıldızlara gitti derdim dedeme
Dedem yıldızlara güvenmeyi öğretti bana
Hep yıldızlara uçsak...

Unutmayacağım o gün seni
Yıldızlara gitmişti balonlarım
Yerde kalmıştı yazık
Karıncalar arılar ve çiçek dostlarım...
Dedem toprağa güvenmeyi de öğretmiş bana

Eve dönerken her akşam mutluydum
Bende balonlar kadar şanslıydım
Yıldız bir eve dönüyordum...
Dedem Allah’a güvenmeyi öğretmiş bana
Han-hamam kalmadı dedemden
Gül gül hatıralar kaldı dedemden

Şansız değildi arılar,karıncalar,ağaçlar...
Yıldızdır arıların konduğu çiçekler
Yıldızdır karıncaların yuvaları
Ağaçlar pırıl pırıl bir parkta büyüyorlar...
Dedem büyük şefkate güvenmeyi öğretmiş bana
Gül gül fikirler kaldı dedemden

Ellerim çiçek çiçek güldü uçurdukça balonları...
Ben dedemin aklını da seviyorum arkadaşlığını da...
Ellerimi tutan dedem öldü ağlıyor ellerim
Gül gül zikirler kaldı dedemden
Camiler seccadeler şahit

Kuş olan balonlarım vardı
Seyrettiğim yıldızlardı dedemle
Parklar vardı oyunlar vardı
Gül gül hatıralar kaldı dedemden

2.5/5 Toplam verilen oy :