Durgun yüzlü
Sonunu keşfeden bir çiçeğin aklı erdiğine
Koyu bir gölge izi düşmüşcesine durgun
Muhteşem elleri yorgun bayır ve güz yokuşu kuytu
Bütün mutlu gülümseyişlerin alın hizasında
Tir tir tül
Yolunması yakın haberlemiş sonbaharları vakit
Benzi atkın bir şafakta iki zaman arası darazıyan
İçinden çıkılmaz ormanları üstüne tomurlanmış
Hep vurulmak belası kaçkın ceylanlarla firarda
Ay kollayan ışıklardan sızarak
Çamyeşili zümrütcelere..konaksız yurtlara
Suyu hiç durulmayan çağıltıları acısında süzüp
Gözlerrin inmiş uyku bölük bölük
Hem bulut, hem yağmur, hem kurayaz çöl
Sanki solacağını anlamış gbi ömrünün gülü
Gayrı durmasıza tutunarak bitkin dallarını
Gah yolda, gah ilde,
Gah ilden yoldan ötede
Omzu tıklım tıkış ve düşkün
Hüzünlere kalaba

Seyfi Karaca.......Ekim / 10

2.5/5 Toplam verilen oy :