Yollar aynı ama…
Değişmemiş hala…
Henüz bitmemiştir belki,
Kaybolan çocukluğumuza rastlama şansımız.

Gökyüzü aynı hala;
Bulutlar aynı, yaslı yağmurlarıyla
Bir rüzgâr eser çarpar yüzümüze belki
Güneşli havalarda yitirdiğimiz sevinçlerimiz

Nasıl farkına varmadan yitirmişiz
Kapanmış tek tek yüreğimizin
Denize açılan pencereleri.
Kalın perdeler örtülmüş üzerine ama
Gemilerin yelkenleri aynı hala...
Hala aynı çocuk coşkusuyla,
Oyun ederler dalgaların kucağında…

Şansımız bitmemiştir henüz belki
Sarı sayfalara çizdiğimiz denizlerde
Umutlarımızı yüzdürme şansımız.
Derinlerde bir istiridyede
Hatıralarımızla karşılaşma şansımız…

Duvarlar aynı hala…
Üzerlerine bıkmadan yazılan
Ancak gerektiği gibi hiç okunmayan
Gençliğimin hayalperest yazılarıyla
Vurulan korkular aynı!...

5.00/5 Toplam verilen oy : 1