Şiir Tutkusu

Menü

Kör Kütük ve Dingilsiz

Kim
Her kimse kim
Az yavaş gel,
Az ağırdan al, bu can yakınlığı böylesine kol kulaç olmalar
Fazladır benim ayaz dallarıma sen kısadan kes
Şu müddeti kıt günün k"arını ikramlı kıssadan
Yoksa anlamam ben borç bini aşmadıkça
Boğaz düğümlenmedikce sancıya,
Kapıdan kesilmedikce selam kelam dinlemem ben..!
Dinlemem anlamam ben ahbap nerymiş
Neymiş muhabbet..??
Mecali canından bezmiş kütür kütük
Takozlar koy ki aramıza havamızı bulalım dediyse
Ufku kararmış aydınlıklar arasında kıstırılmış dar geçit
Hozan bağlarından çör çöp ettiği yükünü
Bir uzanıp bir kısalıp
Yaka paça da hır hor
Bezgininden el çeken canıyla yüreği ağzında
Sökük tabanlı çarıklara küskün gezdiren diken çakır
Karşı yol boylarını yamaç yağan firari sağnaklarca
Arkasından yetişilmeyence doludizgin
Kim ..
Her kimse parantezi kapalı sessizliklerin harcından
Kendi yaşam sırrına örülü tuzaklar gibi kurulur
Ve uzak dur benden uzak.. bozma rahatımı ey dilim
Düşüm sakın beni olur olmaza uyandırma sakın
Ey hayalim sürükleme beni kışlara karlara
Bilemedin şafağı attı diye bahara
Gün battı diye beni görme ey gözlerim..!
Dediyse ve bundan bozulduysa birbirine sarılıp sevmelerin
İnsan yürekli düzeni
Belasını yitirdiği yerelere dönüp bakmayıncaya kadar da
Kütük ve kördür
Salgın dalgın hacizliktir de hali dingilsiz dangalağın
Açta
açıkta
Ağım ağım azapta..

Seyfi Karaca............Haziran / 10
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : Seyfi Karaca