Kırları Sev

Bahar geldi
Çiçekler sevimli
Kırları sev
Kırlara koş

Çiçek sevilmez mi
Kırları sev
Şehir cimri
Kırları sev
Kırlarda papatyalar
Berrak dereler...
Ara gönülden gönüle giden yolu
Unutursun arıyı balı...

Bahar geldi
Çıktım bir gün kırlara
Arılar gördüm
Çiçekten çiçeğe koşan arılar

Bahar geldi
Arılar sevimli
Arılar bana dedi ki:

Vız vız vız …
Kırları sev
Epey döndüler etrafımda
Karşımda bir ağaç
Kovuğundan bal damlıyor
Buyrun buyrun
Biziz bu sofrayı hazırlayan kız
İşte bizim mutfağımız
İşte fabrikamız …
Uzak durma sanatımıza
Dağ yüklenmiş kanadımıza

Bahar geldi
Kırlar sevimli
Elime kondu uç-uç böceği
Uç uç dedim
Hemen uçtu
O aceleci misafir .
Gönülden uçmuştu elem denilen kir

Kırlar sevimli
Dereler öğretmenim oldu
Yıldızlar,papatyalar
Leylekler öğretmenim oldu
Kuşlar öğretmenim oldu…
O bahar günü
Papatyalar görünce
Olmuştu gönlüm bir papatya

Kırlarda
Papatyalar
Neşeden dört köşe
Fısıldar papatyalar bana
Neşenin anahtarı nerede

Dönmedim şehre gün battı
Şehir tuzak bana
Kırları süslemişken tabiat ana

2.5/5 Toplam verilen oy :