Gelesi tura , gidesi turna, uçası gurbet
Yılların yığılmış yokuşlarında göz açıp kapayarak hüzne
Çınarlaşan gönül kırıklarıyla dalbudakları zareylenip
Çığırı olmayan yol yol olmaların rehberliğinde kilitsiz
Kıran kırana tohumsuz kalan topraklar gibi
Sopsoğuk bir gülüşe
Elini kendinden çekince işportalarda insaniyetini yoğa satan
Sessiz selamsız mührünü bozarak nama yazılmış mektubun
Ve kimselerin bilmediği hallerden bir durup
Bir kalkarak kırmızı ışıkları yanan lambaları
Seyrele seyrele o şehirden bu şehire sandalyası hep sanık
Bir kuşam seyranı bulup oturamamaktan sefalık
Gam çoğaltıp günü gününe ve adım başı aralanmış adımlarda dert artıran
Gülün bile kendince bir bahanesi vardı kara bahtında
Deste karanfilin, sümbülün
Allarını sarıya solandan baldudağı yazbahar iken
Ya senin.. ey veda ..!
Yarden, serden ve sırdan
Gönülsüz alemlere mühletsiz el oluşun
Ya senin..?

Seyfi Karaca..........Haziran / 10

2.5/5 Toplam verilen oy :