Şiir Tutkusu

Menü

Kendi Mevsimime Çıkıp Gidiyorum

Bak
Şimdi mevsimlerden mevsim sensizlik
Kara bulutlar dolaşıyor göğümde
Hayalini sevdiğim akşamlarıma
Yıldırımlar düşüyor
Bir deli esiyor ki poyraz
Yüreğimden seni koparırcasına
Acımasızca kanıyor sensizliğim
Yüreğim yüreğim
Çığlık çığlığa
Bir martının çığlığında
Ağır yaralı can çekişiyor

Şimdi
Sevdaların ağladığı
Yaralı bir mehtapta
Sevda öykülü tüm kitapların
Sayfalarını bir bir okuyorum
İçinde bizi bulamıyorum
Yazılmamış bizim öykümüz
Tüm ressamların tuvallerini taradım
Çizilmemiş bizim tablomuz
Göz etmelerini seyrediyorum
Oryantal sömürge ışıklarının
Bakışlarına sen diyorum
Yakamozların
Kendimi avutuyorum

Topladım
Benden kalan ne varsa
Anılarınla süslediğim
Kaldırım taşlarındaki gözyaşlarımı
Uğrunda nasır tutan ayaklarımın
Kanlı izlerini
Bir serçenin yüreğinde sevdiğim
Sende müebbet yüreğimi
Emek edip bir bir büyüttüğüm
Yüreklerine seni ekip
Gözlerinde seni gördüğüm öğrencilerimi
Yoksul yüreklerde
Süslediğim insanlık öykülerimi

Kırık dökük umutlarımı
Topladım gidiyorummmm
Artık bırakıp gittiğin hazanı
Kokun sandığım çiçeklerin baharını
Tenin diye özlediğim karın yağmasını
Gözlerinin ısıttığı temmuzu beklemeyeceğim
Şimdi mevsimlerden
Mevsim sensizlikkkkkkk
Kendi mevsimime çıkıp gidiyorummm
Yusuf Ziya YILMAZ2 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı : yusuf Ziya Yılmaz