Şiir Tutkusu

Menü

Kendi Kendine Sonbahar

Selam edip meskensiz mektuplar yaza yaza dereye doruga
Caldigi gönlünden esen isliklariydi saati kimseye sormayan
Tam yeryüzü sofrasini serip erige alica igdeye asma yapragina
Ekin zamani gölgelerinde durup efillere eyleneyim diyen sakinlerdeydi keyfim
Bayirda yüzünkuylu sürsacak sergen
Kusluktan asagilara giden gelen yaz bozumu güzlük kapi esiginden
Daglara benden önce seyri vardi ve benden önce gezgin kacaklarla tiryaki
Günaydin ettigi herseyi kor köz duman hepsine bir
…aksam olana kadar doyup kanamadigi tan yeri pinarlarinda su gibi
Ve eski irmak yollarinda sisli puslu ziyaret adsiz
Yikindigi bille yagmur oldu hersey kuru dallar agladi
Islandikca hersey iliklerine kadar sarardi saz gazel oldu
Titredi durdu akip giden cagla cicek ve güz
Hozan fisiltilar söyledi kupkuru dallara
Tutunup kalarak kendi kendine sonbahar

Seyfi Karaca……….Agustos / 17
Seyfi Karaca4058 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
2.5/5 Toplam verilen oy :
Ekleyen Kullanıcı :