Yaşayacakları öykülere taşınıyor insanlar
Sokaklara kürelenen kar harmanları denilesince tipik
Adımlarının peşinde karboranayazı sürüncemeli kaldırımlar
Nicesi eski sarı nergis
Nicesi taze martı haykırışı
Nicesi soğuk fırtına , alıştıkları boğuk ve burkunç denizlerde
........yosun tutuyorlar mavileri sarpa sarmış yeşilden
Hazancı sandallar kürekleniyor kayııııık kayığa
İnsanlar sanki hayat yorgunular
Sanki çok bilinmezleriyle tanışıp şamarlaşıyorlar elden gelene
İçinde birazcık ihtiyaten gülümseme
Çok yasak elmalar eveleyip gevelemek ahdinde
Kalp ve kafasızlık içinde
Burası sanan sanır ki bahtı siyah
Meltem kıyılarında dallanan pullanan zeytin karası
Mentollü ıslak beyazları dehlizleyen metrolar
Mutlucuk resmedermiş gibi kent ardiyelerine sıkışmış kırlar
Pek bir derbeder oluyorlar titreyen zulada insanlar
Sanan sanır ki,
Kendi kendine yürüyüp durur merdiven
Lodos poyraz yüksek şiddette
Bağlanıverdirilmişken ana şirkete
Hani en azından, dirliği şehri kadar azmış
Yıkıldığı kara gölgelere dingil dala-veresi eş,
Ve bunda kendi kendini bahtiyar sanan
Birebir...
İnsanlar kadar

Seyfi Karaca..........Mart / 2007

2.5/5 Toplam verilen oy :