Şiir Tutkusu

Menü

Karanlığa Gömüldü Gözlerimin Minesi

Gidişinle başladı mahşeri yangınlarım.
Seller çare olmadı erozyonlara kaldı.
Haykırmaktan kan kustu seni arar gözlerim.
Olmadığın dünyada ne yapsın yanan tenim.


Yıllar yılı kovalar yürek çeker, azaplar.
Başkasına bakamaz yazılıyor günahlar.
Senden başka yar görmez bu kahverengi gözler.
Bak gör seven ne yapar sevgisini dizeler.


Senesi devriyesi hayatında cilvesi.
Eskiden sen var idin geleceğin güneşi.
Sevgilisiz dünyanın kalmadı hiç neşesi.
Karanlığa gömüldü gözlerimin minesi.


Nuru ışık idin sen başında taçlarınla.
Yüreğimin içinde dalgalı saçlarınla.
Çıkardı gözlerinden içindeki lavların
Arzu endam ederdin gururun ve havanla.



Oku nasıl okursan yorumu sana ait.
Duygularım kör ise günahı bana ait.
Hatalarım af olmaz cehennem bana ait.
İstedim hep tanrımdan mutluluk sana ait.


20-08-2010
Yılmaz Barıtlı7 şiiri bulunuyor
Paylaşabilirsiniz:
5.00/5 Toplam verilen oy : 3
Ekleyen Kullanıcı : Yılmaz BARITLI