Nüfus kağıdınla sus pus
Nedensiz, zorunsuz
Buruşup yaşlanmayı
Büyüme say(n)/dın mirim
Miralayım, çorbacım efendim!
Bu çıkmaya ilaveyi ekledin;
“Dünya boş, bir şey beceremedim!
Geldi-geçti epey yıl, beslenemedim,
Bir düzine çocuk yaptım,
Nüfusumuz artsın istedim…
Hristo sirtaki yapıyordu
Karşı kıyıdan,
Alay ediyor dedim, düşman belledim!
Öfkelendim, söylendim…!

İki kulaç attı Ege’ye hışımla,
Baktım, Hristo yanıbaşımda…
Birlikte rakı/uzo… şerefe
Tokuşturuyoruz kadeh kadeh!
Rebetiko dinliyoruz birlikte,
Bizimkiler söylüyor hem de;
Yedikule!
“Zeus görmese bari!” dedim,
Böylesi bir halt yedim!
“Zeus da yaşlandı artık…
Gözleri de görmüyor pek!
O bizleri kardeş bilir hep,
Şimdiki Neo-Zeuslar tepede,
Karasuları dert, politik denge!”
Haydi şerefe!!!

“Huu komşuuu, sen de böyle derdin!
Dellenir söylenirdin,
Söylenir öfkelenirdin…”
Yaşlandıkça
Kokunu yitirirdin
Genç kokanlara,
Ege’ye özenirdin…
Doğurgan Anana
Toprak,
Doğurtkan Babana
Tohum,
Ege’ye; Sevdam, derdin!”
Hristo’ya düşman (mı?!) dedin,
Aliki’yi hiç (mi?!) sevmedin,
Ege dedin, toprağın bildin,
Sahiplendin!

Ortak sevdamız; Ege!
“Haydi, Hristo şerefe, çek hele!”
“Yukarı bak Kaptan, bulut aralandı
Zeus duydu, herhal!”
“Göz mü kırpıyor, ne?!”
“Boşveeeer , şerefe
Halkların kardeşliğine!”

Bu özleme olsun; Şerefe!!!

Müjdat Eraslan.

5.00/5 Toplam verilen oy : 1